Veel van deze schilderijen uit de periode van 1994 tot op heden gaan over schaduwkanten van het menselijk bestaan. De onderwerpen lijken soms specifiek maar ze zijn, in meer algemene zin beschouwd, vaak wijdverbreid naar land en tijd.

Over de meeste onderwerpen is een aanzienlijke hoeveelheid tekstuele informatie beschikbaar. Deze overvloedige aanwezigheid van het woord vormt een van de belangrijke elementen van de schilderijen. Ook de beeldende kracht van de taal en van letters en cijfers is een factor. De basislagen van de schilderijen bevatten vaak een doorlopende onderstroom van tekst. Ze zijn als het ware dooraderd van het onderwerp. In de oudere schilderijen is de tekst meestal ingekrast en nog enigszins leesbaar. In latere schilderijen is de tekst veelal geschilderd, zonder spaties en regelafstanden. Daarbij zijn meerdere lagen tekst over elkaar heen aangebracht en er zijn diverse bewerkingen verricht, waardoor uiteindelijk een vrij egale en praktisch onleesbare tekstuele structuur is ontstaan.

Over deze tekstuele structuur heen is het onderwerp meestal aangeduid in een of enkele duidelijk leesbare woorden. Gezien de zware thematiek zijn deze woorden op de onrustig ogende onderlagen onderkoeld weergegeven. Alle meer gedetailleerde informatie is weggelaten of in een niet meer leesbare vorm gepresenteerd. Wie geïnteresseerd is in de achtergronden van een bepaald schilderij wordt verwezen naar de begeleidende tekst met referenties (onder de knop 'informatie' bij de afbeelding op deze site).

Diverse schilderijen bevatten tabellen, grafieken, of aanduidingen van kaarten en plattegronden. Tabellen en grafieken worden meestal gebruikt om informatie op een beknopte en duidelijke wijze te presenteren. In de schilderijen verwijzen ze naar die functie, maar tegelijk zijn ze ver verwijderd van deze gebruikelijke verhelderende toepassing. Dit als gevolg van het isoleren uit de oorspronkelijke context en het weglaten van veel informatie. Met hun specifieke vormen en voorzien van woorden en getallen zijn ze een belangrijk element van veel schilderijen.

Het kleurgebruik is sober. Veel van de schilderijen zijn min of meer monochroom, met soms kleine kleurnuances. Mede vanwege de gedetailleerdheid van de schilderijen was het lastig om een duidelijke afbeelding ervan op het beeldscherm te realiseren.

De zware onderwerpen, de intensieve en gedetailleerde tekstuele structuur, het spaarzame kleurgebruik, de veelal verzadigde kleuren en de betrekkelijk eenvoudige compositie dragen bij tot het ontstaan van nogal bezonken beelden.

De meeste schilderijen hebben geen figuratieve of realistische elementen. De gebruikte woorden en grafische voorstellingen en de wijze van schilderen zijn vaak zodanig dat verdere beeldelementen onnodig zijn.
Het ontbreken van figuratie en realisme in veel van deze schilderijen wil niet zeggen dat dit voor mijn gehele beeldende werk geldt. Met name in de tekeningen komen, naast tabellen en grafieken, ook thema's aan de orde als mensen, landschappen, stedelijke en industriële gebieden en wetenschappelijke processen.
De meeste tekeningen zijn zelfstandige werken die niet gekoppeld zijn aan een bepaald schilderij. In dit overzicht van schilderijen zijn ook enkele werken opgenomen die als het ware een kruising vormen van tekening en schilderij.

 

---